İkimizin de hayali olan dünya, ama o ilk gecenin kabusuyla uyanıp bu kabusu tam 2 sene yaşadık. Tüm ihtimalleri değerlendirip durduk. Korku dedik geçer dedik. Eşimi anlayışla karşılamalıyım duygusuyla 1,2,3…vs derken farkında olmadan tam 2 yıl, boşa geçirilmiş 2 yıl demek daha doğru olur sanırım. Evliliğimizden bu yana ne balayımız balayı ne eşimiz eş ne de karı-koca duygusu, hiç birini yaşayamadık. Arkadaşlarım, akrabalarım, çevremdeki tüm insanların “hadi artık çocuk yapında sevelim, gençken yapın, sonra ararsınız bulamazsınız” cümleleri karşısında suspus oturup ne cevap vereceğinizi düşünmek ve artık bu sorular karşısında yüzünüzün kızarması ve hüzün bir araya gelip kabus içindeyken tekrar kabusa dalmak gibiydi.. Hayatım zehir olmuş mutluluğu eşimle yaşamak varken, arkadaşlarımla tanıdıklarımla çevremle yaşama ihtiyacı duymuştum. Bunun bilançosu ağır olmaya başlamış sanki evli değil de aynı evde yaşayan arkadaş gibi olmaya doğru sürüklenmiştik. Sabahlara kadar araştırma, uykusuz geçen geceler ve ardından günün yorgunluğu. Bunların hepsi psikolojinizin alt-üst olmasına yetiyor. Yazılanların hepsinin birer hikaye olduğunu bunun müşteri çekmek için kurulan bir kurmaca olduğunu düşünmeye başlamıştım, çünkü bana göre eşim umutsuz bir vakaydı. Hiçbir müdahalenin eşimi iyileştiremeyeceği düşünüp hayata pes etmiştim. Yenilgiyi kabul etmiştim, Takiii J eşim buldum diyene kadar. İstediğini desin umurumda değildi. Çünkü yenilgiyi kabullenmiştim bir kere. Sonra silkelendim ne kaybedebilirim ki her şeyi denedik ilaç, konuşma, araştırıp kendimiz halledebiliriz dediğimiz uygulamalar…Son 1 şans daha vermemek bencillik olabilirdi sanırım. Eşime nasıl diye sordum doktorumuz Ümmügülsüm hanımdan bahsedip yapmış olduğu tedaviden bahsetti. Sorunu çok kısa bir zamanda çözdüklerini ve bir çok kişinin olumlu sonuçlarından da bahsedince Ümmügülsüm hanım hayatımızın umut ışığı oluvermişti.
Artık karar vermiş ve yola çıkmıştık az da olsa umutlu ama beynimizdeki çelişkilerle nihayet tedavi merkezine gelmiştik. Kapıdan girdiğiniz anda güler yüzlü insanlarla karşılaşmak gerginliğimizi almış bizi biraz rahatlatmıştı. Veee doktorumuz o güzel insan, mütevazi tatlı dilli insan bize bir abla, bir anne duygusuyla yaklaşan pozitif hoşgörülü insan. Daha 2. Seansımızın sabahında Allahım bizi iyi ki böyle bir insanla karşılaştırdın diyerek dua etmekten kaçınamadığımız bir insan. Daha nasıl anlatabileceğimi bilmiyorum. Zehir olmuş hayatımızı Allah’ın yardımıyla, emeğiyle, tecrübesiyle, bilgisiyle cennet bahçesine çevirivermişti. Son 1 seans’a gerek bile kalmadığını düşündük eşimle, 2 günde inanılmaz bir ilerleme, açık söylüyorum çözüme bu karda çabuk ulaşabileceğimizi ikimizde ihtimal vermiyorduk. Çünkü eşimde bende umutsuzluğa düşmüş bunu hiçbir zaman olamayacağını, bir gün dayanamayıp ayrılacağımız ve ve ve… bu kötü düşüncelerden bahsetmek bile istemiyorum, artık istemiyoruz…Şu an her şey yolunda hiçbir sıkıntımız yok. Yeniden doğmuş, hayata yeniden başlamış iki evli eş duygularını yaşamaya başlamıştık bile.
İçimizde ukte kalan o gecenin duygusun tatmak için tekrar eşimin gelinlik giymesinin, damatlığımı dolabımdan çıkarıp giymenin güzel bir akşam yemeğinin ardından birliktelik yaşamamıza engel olacak hiçbir problem kalmamış olmasının vermiş olduğu duygu anlatılmaz yaşanır. Şimdi güzel bir balayı planı da yapmaktan kendimi alamıyorum. Ümmügülsüm hanımla yeniden doğuşun tadına varılmıştı.
Fazla uzatmak istemiyorum ön yargılarınızdan kurtulup, daha fazla vakit kaybetmeden aman olur birgün, zamanı gelince elbet olur cümlelerini bir kenara bırakıp boşa geçirilen zamanın acısını yaşamamak istiyorsanız bence tek adresinizin Ümmügülsüm hanımın şefkatli elleri olması gerektiğini düşünüyorum. Minel Klinik ve Ümmügülsüm hanım “Geçmiş olsun” cümlesinin olmuş karşılığıdır diyorum. Hepinizin mutlu zamanları olsun…Bizim olduğu gibi..:)
